διαφθονώ

διαφθονῶ (-έω) (AM)

1. εξακολουθώ να φθονώ, φθονώ ύπουλα

2. παθ. χάνω την καλή μου τύχη εξαιτίας φθόνου (Ιωσ., Ιουδαϊκή Αρχαιολ.).